100 Malarek. 100 artystycznych światów. JEDEN cel - malować. Jest to cykl potwierdzający naszą jednocząca miłość i oddanie czystemu Malarstwu. Czystemu – rozumianemu tu nie tylko jako coś ładnego do dekoracji ściany, ale raczej złożonego przesłania. Obraz jest dla Nas czymś wyjątkowym i osobistym, wywołującym wyższe uczucia w odbiorcy. Do każdego takiego artystycznego “pudełka” pakujemy inny punkt widzenia. Odrębny wszechświat. Nasze dusze – jako, że jesteśmy pięknymi istotami.

Hołd oddany najbardziej rewolucyjnemu baletowi "Le Sacre du Printemps" (1913) Wacława Niżyńskiego, z muzyką Igora Strawińskiego. Cykl opiera się na badaniach rekonstrukcyjnych Millicent Hodson i Kenneth'a Archer nad choreografią oraz kostiumami. Każdy obraz odzwierciedla pozy zaczerpnięte z oryginalnej choreografii. Tancerze są podzieleni na dwie grupy - akty przedstawienia scenicznego - dzień i noc, ilustrujące wędrówkę Słońca i Księżyca. Finałem jest romantyczna ofiara zatańcowującej się na śmierć Wybranej niewiasty.

Jestem istotą kruchą i bardzo emocjonalną. Jestem kobietą. Lubię wyglądać kobieco. Noszę imię kwiatu, a maluję głównie w różowej palecie. Co może być jeszcze bardziej dziewczęce? Wejdźmy do ogrodu! Jeśli chciałbyś doświadczyć, jak to jest być po tej samej stronie barykady – przyłącz się i zanurz w moim Tajemniczym Ogrodzie. Zapraszam do dżunglii na poszukiwania ukrytych skarbów, gdzie soczysty kolor eksplozji tropiku może ukrywać muchę kontemplującą aspekty naszej egzystencji.

Nowy Jork inspiruje nieprzerwanie i wszystkich. "Supernowa" to seria portretów osobistości, które zmieniły różne aspekty kultury amerykańskiej... na zawsze, ale zgasły zbyt wcześnie. Fascynują mnie złożone osobowości Wielkich tego świata, które tu wnikliwie studiuję. Cykl pokazuje owe Legendy przy życiu, a także w momencie ich dość unikalnych zgonów. Oto moje ukłony dla Marilyn Monroe…

Jest to projekt o stereotypach, który angażuje kobiety z całego świata. Każde z nich reprezentuje unikalny rodzaj kobiecego piękna, które jest w jakiś sposób kłopotliwy w naszych czasach. Cykl ilustruje narodziny oraz apoteozę prawdziwego Piękna w oparciu o pozę z “Narodzin Wenus" pędzla Sandro Botticelli. Projekt ten jest idealny w rozpowszechnianiu wiedzy na temat problemów wynikających ze stereotypizacji, ale także i w kreowaniu naszej somoświadomości. “Wenus” angażuje silne jednostki, jako że porusza mocne kwestie. Nauczmy się docenić wyjątkowość...

Projekt ilustruje moich znajomych, którzy są akurat odrobinę inni niż większość z nas. Ich wygląd i zawody bardzo często stoją w opozycji do oczekiwań społecznych i ról życiowych. Czy rzeczywiście tak istotne jest rozdzielanie czym jest “gender”? Wszyscy oni stanowią niepowtarzalne piękno - zarówno wewnętrzne jak i zewnętrzne. Walcząc ze stereotypami i nie bacząc na opinie świata zewnętrznego, są nieprzerwanie szczerzy z samymi sobą. Dzielnie i z ufnością czystego dziecka, pozwalają nam wkroczyć do ich własnej galaktyki.

Buduję dialog na temat stereotypów i tożsamości, podkreślając, że każdy z nas jest inny. I jest to pozytywne. Akt pomaga mi w uzyskaniu uczucia bezczasowosci, intymności oraz umożliwia wysyłanie uniwersalnego przesłania. Poprzez stworzenie zagadki dla odbiorcy, zapraszam do obserwacji tego, co możesz znaleźć ważne i dzieki temu prowokujące myśli oraz uczucia. Umysł nie może istnieć bez serca i odwrotnie. Rzucam Ci wyzwanie, byś zerknął wgłąb zakamarków swoich uprzedzeń.

Zawsze fascynowali mnie ludzie - ich charakter, instynkt, myśli, emocje i wynikające z nich zachowania. Uwielbiam obserwować otoczenie. Gdziekolwiek idę, chłonę gesty i spojrzenia niczym niewidzialny złodziej. Nie trzeba słów. Czasem wystarczy jedno spojrzenie, by magiczny portal stanął otworem...